40. zenbakia
[real3dflipbook id=’5′]
Joseba Uranga: «Suhiltzaileoi ez dagokigu inoren etxea kentzen laguntzea»
Joseba Uranga, suhiltzaileaBINKE / 2019ko ekaina «Suhiltzaileoi ez dagokigu inoren etxea kentzen laguntzea» TESTUAK: Jon Gomez GaraiARGAZKIAK: Jabi Rojo Kontrolatuta eta arin. Suhiltzaile batek ez badu egoera kontrolatuta eta denbora ondo neurtzen, txarto hasi gara. Horregatik Joseba Uranga suhiltzaile galdakoztarrak oso kontrolatuta hasten ditu bere lanegunak, eta badaki etxetik Basauriko suhiltzaileen parkera, bere lantokira, hiru minutu pasatxo baino ez dituela behar. Eta horrela izan da orain ere. Berarekin Juan Bautista Uriarten gelditu eta hiru minututan iritsi gara bere bigarren etxera, eta hantxe atera dizkigu bere lanerako erreminta guztiak. Pelikuletan ikusten den bezala bizi zarete! (barre) Suhiltzaile-etxe gehienek antzekotasunak daukiezalako izango
Julen Sagarminaga: «Minari buruz dakigun %90 gezurra dela esan daiteke»
Julen Sagarminaga, fisioterapeutaBINKE / 2019ko ekaina «Minari buruz dakigun %90 gezurra dela esan daiteke» TESTUA ETA ARGAZKIA: Ixone Muñiz Arana Leioan egin zituen Julen Sagarminaga Loroñok (1994, Galdakao) fisioterapia ikasketak, eta harrezkeroztik, inguruko zenbait zentrotan ibili da lanean. Egun, Zornotzan dabil, eta lan hori Galdakaoko Ibaizabaleko Emakumezkoen Liga 2 txapelketan dagoen taldeko fisio izatearekin uztartzen du. Denok izaten dugu mina, baina ez dakigu asko hari buruz. Zer da eta zergatik izaten dugu? Mina esperientzia emozional eta sentsitibo desatsegina da, ehunen kalte batek sortua egon ahal dena edo ez, eta kulturak, ingurugiroak eta sentimenduek baldintzatu dezaketena. Gorputzaren defentsa mekanismo bat da,
«Alkarteak, nortasun bila», June Oleaga
June Oleaga EreñoBINKE / 2019ko ekaina Alkarteak, nortasun bila Gure gizartea, gizarte bizia dalako sortzen dira alkarteak. Eta alkarte horreik fase desbardinetatik pasatzen dira. Hauen gorakada handia egon zan 80-90ko hamarkadetan. Baina gaur, boluntarioen krisialdi batean gagoz, gizartean norbanakoen interesak nagusi diralako, agian. Holakoetan, zer gertatu leike? Galdakaon kokatuta, bi dinamika nagusitzen dira. Alde batetik, arlo politiko-instituzionaletik, esku sartze handia. Argi dago herritarren indarra lausotu egiten danean, arlo politikotik sortzen diran helburu zein dinamika interesatuak areagotzen dirala, kale eta instituzioen arteko tentsio naturalean. Aukera barriak ikusten dabez gizartearen dinamikak baldintzatzeko, botere erlazioa aldatzeko. Eta alkarteen arteko dinamiketan gagozanok, argi ikusten
«Ez gaituzte isilaraziko», Xabi Ealo
Xabi Ealo DiazBINKE / 2019ko ekaina Ez gaituzte isilaraziko Donostian, ekainaren 9an, 10.000 pertsona batu ginen ospatu beharko ez litzatekeen jaialdi batean. Adierazpen- eta prentsa-askatasuna aldarrikatzeko jaialdia eta Gara laguntzekoa aldi berean. XXI. mendean, aurretik aipatutako oinarrizko eskubideak aldarrikatzen jarraitu behar ditugu? Bada, zoritxarrez bai. Gaur egun aldarrikatu behar ditugu eta ez dirudi epe laburrean egoera aldatuko denik. Hainbat dira euskal prentsak jasan dituen erasoak, izan zuzenean edo izan zeharka. Azkena eta Donostiako jaialdia ospatzearen arrazoia, Eginen itxieraren ondorioz eratu ziren zorrak Garari ezartzea. Gogoratu behar da hedabide baten aurka egiten den eraso oro, biztanleria osoari eragiten dion zerbait dela,
Ikasleak estutzen dituen etorkizuna
Ikasturte amaieraBINKE / 2019ko ekaina Ikasleak estutzen dituen etorkizuna TESTUAK: Ixone Muñiz AranaARGAZKIAK: Julio Legarretaetxebarria Uda usaina darie gure ikastetxeetako korridoreei. Hala ere, ikasturte hau amaitzeak etapa berri baten hasiera ekarriko die ikasle askori, eta horrekin batera, erabakiak hartu beharra,, zalantzak, beldurrak… Baina, zelan egin aurre egoera honi? Prest ikusten al dute euren burua ikasleek? Ikasketetan murgiltzen garen momentutik hasten gara norbere bidea eraikitzen, inkontzienteki bada ere, artezean pausotxoak emanez. Txikitan konturatu gabe egiten duguna, ordea, ekintza kontziente bilakatzen da urteen poderioz, eta hasierako bide zuzen hori norabide bikoitz, hirukoitz edo auskalo zenbat noranzko posibleko bide bihurtzen da. Horietako zein
«San Juan suak»
Manu Etxebarria AyestaBINKE / 2019ko ekaina San Juan bezpera gauean egiten diran suak, udako solstizioaren ospakizunak dira antzinatik. Gero eleizeak, 21etik 24ra aldatu eta San Juan jaia jarri euskun eta hortik San Juan suak. Sua, argiaren sinboloa da eta udako solstizioan egun argia luzatzen hasten danez, suagaz ospatzen dogu, lehenago neguko solstizioan Gagon-enborra izetuta egiten zan legez. Gaur egun be jarraitzen dogu San Juan suakaz, baina, lehenago, gure baserrietan ohitura gehiago egoan su nagusia egin aurretik. Aiko neuk bizitakoa Zeberion. San Juan bezpera iluntzean, galtzupoila edo gari-eskutak hartu, sua emon eta zuziokaz labrantza-soloak inguratzen genduzan kantu-hots hau bitarteko: San Juan
39. zenbakia
[real3dflipbook id=’4′]
Marian Bilbao: «Euskaldunok ez daukagu gure traje tradizional nazionalik»
Marian Bilbao, jantzi zaharretan adituaBINKE / 2019ko maiatza «Euskaldunok ez daukagu gure traje tradizional nazionalik» TESTUAK: Jon Gomez GaraiARGAZKIAK: Julio Legarretaetxebarria Usansolotar askori nor elkarrizketatu galdetzean, hainbatek aipatzen zuten «Nena» delako emakume bat, asko omen dakiena arropa zaharrei buruz. Ikertzen hasi eta, hara! Bai Usansolon zein Galdakaon ezaguna den Marian Bilbaoren inguruan ari ziren. Eta Bilbaok hainbatean lagundu izan duen Oinarin dantza taldearen egoitzan batu gara berarekin, dantzarako arropen artean. Usansolokoa, betikoa, eta «Nena» ezizena. Bitxia, ezta? Bitxia ez, nire denboran gehiena erderaz egiten zalako nahiz eta kanpoko giroa euskalduna izan. Dana dala, «Nena» ezizenez gero eta jende gitxiagok ezagutzen
«Jolasteko leku faltan», Omer Amarika
Omer Amarika OrueBINKE / 2019ko maiatza Jolasteko leku faltan Aspalditik nabil herriak daukan arazo handi bati buruz idazteko ideiagaz bueltaka, Galdakon futbol zelai inprobisatuak, jolasteko leku zabalak… danak desagertu diralako. Ni 1980an jaiotakoa naz, eta gogoan daukat 11 urtetatik 19ra bitartean zelan alkartzen ginan nire kuadrilakoak beste kuadrilakaz. Asteburu guztiek emoten genduazan batetik bestera: batzuk futbolean, beste batzuk frontoian edo besteak bizikletak hartu eta Pepeto aldera bidean… baina plaza zan gure alkartzeko gunea, eta hortxe egiten genduazan plan guztiak, kalean. Orain, herritik paseotxua egitea baino ez dago: neska-mutil guztiak lurrean eserita, portal baten edo arkupe baten inguruan bakotxa bere telefonoagaz
«Maiatz-zuhaitzak»
Manu Etxebarria AyestaBINKE / 2019ko maiatza Maiatzean, orriz eta lorez janzten dira zuhaitzak. Euretatik hiru aipatuko doguz: Haritza. Ohiturak gogoratuz, Euskal Herriko lurralde batzuetan, apirilaren azkenengo eguneko iluntzean haritz landareak landatzen ziran maiatzaren lehenengo egunean landatuta ikusi ahal izateko. Maiatz-landare horri «maiatz-haritza» deritzagu. Elorria. Maiatzaren hiruan, Santa Kurtz jaiak ospatzen dira gure hainbat herritan. Garai honetarako, elorriak lora-loran egoten dira. Gure zaharrek, hartu elorri zuri errama txorta bat, arrankala bat egin ale bakoitzari, sartu gurutzeratara beste egurtxo bat, sarats-azalez irentsitara inguratu oboan-oboan eta eleizara eroaten ebezan bedeinkatzeko. Gero, etxera eroan, eta banan-banan solo bakoitzari berea sartu muna baztertxo baten, urteko
38. zenbakia
[real3dflipbook id=’3′]