Eunate Barroeta Velasco
BINKE / 2017ko maiatza

80 urteko amesgaiztoa

Goiz haretan ez neban ohetik altzetako asmorik. Baina amak esnatu eta izebaren ortura laguntzera joan behar nebala agindu eustan. Sarritan joaten nintzan, gure izeba zaharraren ortura. Berak, bakarrik, ezin baeutson ortuko lanei aurre egin.

Zabalean bizi ginan gu eta izebak Zugutzu aldean eukan ortua. Kalera jeitsi eta Juan Bautista Uriarte kaletik behera abiatu nintzan. Beheraka nindoala, Plazakoetxera heltzean, sirena hotsak entzun ziran. Jendea urduritzen hasia egoan eta inguruan gengozan guztiok Plazakoetxeko babeslekura joan ginan korrika. Ez ginan guztiak sartzen eta askok kanpoan geratu behar izan eben. Zulotik begira, heldu ez zan jendearen gorpuak ikusten nituan, batzuk zaurituak, eta hogei inguru hilda. Auzokideak, lagunak, familia.»

Sirenak jo du berriro. Oraingoan, iratzargailua izan da. Amesgaiztoa bukatu egin da. Baina jakin badakit, ez dela ametsa izan. Duela 80 urteko amamaren istorio ezin egiazkoa baizik. Denborak ahanztura dakar, baina isiltasuna da oroimenaren etsairik handiena. 80 urte pasa dira dagoeneko eta behingoz, ordua da herri honetan esan, egin eta pentsatu ezin izan direnak argi adierazteko, amesgaiztoa betiko bukatu dadin.