«Zergatik ez duen ilargiak jantzirik», Antton Irusta

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Autu-mautuan
Antton Irusta Zamalloa
BINKE / 2022ko uztaila

Zergatik ez duen ilargiak jantzirik

Autu-mautuan natorkizu. Aiko-maikoan, ilargiaren ipuin eder honekin. Behin batean, amarengana joan eta zera esan zion Ilargiak:
— Hara, ama, soineko bat eduki nahi dut. Lurreko biztanleek izaten dituzten bezalako soineko bat nahi dut.

— Ondo da, alabatxoa. Zoaz jostunarengana eta esaiozu neurriak hartzeko.

Esan eta egin. Jostunaren etxera joan zen Ilargia.

— Kaixo, jostun anderea. Soineko bat nahi nuke.

— Zatoz, neurriak hartuko dizkizut.

Eta jostunak neurriak hartu zizkion.

— Etor zaitez, berriro, bost egun barru.

Bost egun pasa ondoren, jostunaren etxera joan zen Ilargia. Soinekoa janzten hasi zen, baina…

— Hau da hau! Ezin dut soinekoa sartu, estuegia da.

— Ai, ene, gaizki josiko nuen. Itzul zaitez bost barru.

Eta hala, handik bost egunera, Ilargia itzuli eta soinekoa janzten saiatu zen.

— Baina, zer arraio gertatzen da? Berriro ere labur eta estu daukat.

— Badirudi berriro ere gaizki josi dudala. Hasieratik ekin beharko diot lanari. Zatoz bost egun barru.

Bost egunak igaro zirenean, soinekoa berriro josi zuen jostunak, hirugarren aldiz. Bat-batean, gorantz begiratzea bururatu zitzaion. Han goian, zeruan, Ilargia bete-betea ageri zen. Orduan konturatu zen alferrik egin zuela hirugarren soinekoa ere. Eskuak altxatu eta honela esan zion Ilargiari:

— Ilargi amandrea, ezin dizut soinekorik egin, orain laurdena, gero erdia eta ondoren osoa zarelako! Neurri asko hartu arren, inoiz ez duzu soinekoa ondo edukiko.

Horregatik geratu zen Ilargia soinekorik gabe.